تفاوت بین خلاقیت فنجان آب و تولید عملی چیست؟

من اخیراً با یک پروژه روبرو شدم. به دلیل محدودیت های زمانی و نیازهای نسبتاً واضح مشتری، سعی کردم خودم بر اساس مبانی خلاقانه خودم طرحی بکشم. خوشبختانه این طرح مورد پسند مشتری قرار گرفت که نیاز به طراحی سازه ای بر اساس طرح داشت و در نهایت آن را تکمیل کرد. توسعه محصول اگرچه طرح‌هایی وجود دارد، اما هنوز راه درازی تا این که محصول در نهایت بدون مشکل توسعه پیدا کند، باقی مانده است.

هنگامی که طرح را دارید، باید از یک مهندس حرفه ای بخواهید تا یک فایل سه بعدی بر اساس طرح بسازد. هنگامی که فایل سه بعدی بیرون می آید، می توانید ببینید که چه چیزی در طرح اسکیس نامعقول است و باید آن را اصلاح کنید و سپس محصول را معقول جلوه دهید. تکمیل این مرحله یک تجربه عمیق خواهد بود. از آنجایی که مدت زیادی است در صنعت لیوان آب کار می کنم، فکر می کنم تجربه غنی در فرآیندهای مختلف تولید و میزان اجرای فرآیند دارم. بنابراین، هنگام ترسیم اسکیس، تمام تلاش خود را می کنم تا از دام هایی که در تولید به آنها پی نمی برند، اجتناب کنم و سعی می کنم تا حد امکان طرح طراحی را کاربردی کنم. آن را ساده کنید و از تکنیک های تولید زیاد استفاده نکنید. با این حال، ما هنوز با تضاد بین خلاقیت و تمرین مواجه هستیم. فاش کردن جزئیات خاص ناخوشایند است زیرا ما یک قرارداد محرمانه بودن طراحی با مشتری امضا کردیم، بنابراین فقط می توانیم در مورد دلایل صحبت کنیم. شکل خلاقانه به یک مشکل طراحی برای پروژه تبدیل شد.

به عنوان مثال فنجان های آب فولادی ضد زنگ را در نظر بگیرید. به جز فرآیندهای دقیق مانند پولیش و پیرایش، فرآیندهای تولید بزرگ در حال حاضر در کارخانه‌های مختلف مانند جوش لیزری، تورم آب، کشش، تورم آب و غیره یکسان است. از طریق این فرآیندها ساختار و شکل اصلی فنجان آب ایجاد می‌شود. تکمیل می شوند و خلاقیت عمدتاً مدل سازی خلاقیت و خلاقیت عملکردی است. خلاقیت عملکردی را می توان از طریق تعدیل ساختاری به دست آورد، اما خلاقیت مدل سازی به احتمال زیاد باعث قطع ارتباط بین تخیل و واقعیت می شود. در طول سال‌ها، ویراستار پروژه‌های زیادی را از سراسر جهان دریافت کرده است که برای بحث در مورد همکاری با پروژه‌های سبک خلاقانه خودشان آمده‌اند. اگر تولید به دلیل خلاقیت محصول محقق نشود، خلاقیت عملکردی حدود 30٪ و خلاقیت سبک 70٪ است.

دلیل اصلی هنوز عدم درک فرآیند تولید به ویژه ناآشنایی با ویژگی های تولید و محدودیت های تولید هر فرآیند است. به عنوان مثال، برخی از مشتریان به ضخامت درب فنجان ادامه می دهند تا درب فنجان شیک تر شود، اما درب فنجان اغلب از مواد پلاستیکی PP ساخته شده است. هر چه ماده PP ضخیم تر باشد، احتمال چروک شدن آن در حین تولید بیشتر می شود (در مورد پدیده انقباض، توضیح مفصلی بعد از مقاله قبلی وجود دارد، لطفا مقاله قبلی را مطالعه کنید.) به طوری که پس از انتشار محصول نهایی، وجود دارد. شکاف بزرگی بین تأثیر رندر ارائه شده توسط مشتری خواهد بود. مثال دیگر این است که مشتری نمی داند چگونه لیوان آب را جاروبرقی بکشد، بنابراین مکانی را که فکر می کند مناسب است بر اساس طرح لیوان آبی که طراحی کرده است جاروبرقی می کشد. این وضعیت ممکن است به راحتی باعث جاروبرقی شود. اگر وکیوم کامل نباشد، فرآیند جاروبرقی به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود.

طراحی انواع افکت های سه بعدی بر روی سطح لیوان آب و امید به اینکه بتوان سطح لیوان آب استیل را با مهر زنی به دست آورد، مشکلی رایج است. برای فنجان‌های آبی که با فرآیند جوشکاری انجام می‌شوند، فرآیند مهر زنی نسبتاً رایج‌تر است، اما برای فنجان‌های آبی که فقط با کشش قابل تحقق هستند، در حال حاضر فرآیند مهر زنی روی فنجان دشوار است.

بیایید در مورد طراحی رنگ بدنه فنجان صحبت کنیم. بسیاری از مشتریان به اثر گرادیان طراحی بدنه فنجان علاقه زیادی دارند و امیدوارند که به طور مستقیم از طریق رنگ آمیزی اسپری به آن دست یابند. در حال حاضر، رنگ آمیزی اسپری می تواند به یک اثر گرادیان نسبتا ساده و نسبتاً خشن دست یابد. اگر به آن نوع گرادیان چند رنگی دست پیدا کنید، خیلی طبیعی خواهد بود. هیچ راهی برای ظریف بودن وجود ندارد.